Hekayə
Fern yarpaqları sanki onu qoruyur, bəlkə də tac kimi başına qoyulub — çünki o, sadəcə bir uşaq deyil, torpağın, havanın, işığın içində doğulan bir hissdir. Gözləri susur, amma baxışı danışır: safdır, sakitdir, güclüdür.
Bu foto bir portretdən daha çoxdur — bu, uşaqlığın və təbiətin vəhdətidir. Bu qızcığaz sanki torpaqla bir yerdə nəfəs alır, təbiətin ritmi ilə böyüyür. Nə süni poz var, nə də məcburi gülümsəmə. Bu, əsl hissdir. Əsl sadəlikdir. Əsl gözəllikdir.
