Hekayə
Kimi Vətən uğrunda can verir, kimi ömrünü… Bu kadrda yazılan hər sözün qarşısından keçən bir ömür dayanır. Beli bükülmüş qoca, illərin yükü altında əyilib gedir, amma o beldə daşınan tək çanta deyil — o, yaddaşdır, əmanətdir, keçmişin izidir.
Divardakı cümlə sadəcə aforizm deyil, o kişinin ömründə yaşanmış bir həqiqətdir. O, bu torpağın nəyə başa gəldiyini bilərək keçir yanından.
Vətən, bəzən belə bir səhnədə danışar – sözlə yox, səssizliklə…