Hekayə
Səssiz bir gündə, dağların qoynunda, tək bir traktor torpağı yarır. Bu səssizlikdə torpağın nəfəsi, təkərlərin izi və əmək düşüncəsi duyulur. Bu kadr — kənd həyatının sadəliyi ilə torpağa olan hörmətin təsviridir. Yalnızca əkin yox, həm də bir həyat tərzi başlanır burada. Hər xətt, gələcəyə bir ümiddir.
