Hekayə
Yağışlı bir gün idi. 28 May metrosunun önündə tələskən şəhər addımları arasında, bir oğlan qızı qucağında yoldan keçirirdi. Bu sadə, gündəlik bir an kimi görünsə də, mənim üçün zaman orada dondu. Oğlanın adı Əli idi. Gülümsəyirdi... bir həftə sonra isə Demirçi Plazada baş verən atışmada onun həyatının dəyişdiyini, daha doğrusu bitdiyini öyrəndim.
O qız məndən bu şəkli xatirə olaraq istədi. Bəlkə də... bəli, bəlkə də mən o gün sevginin son şəklini çəkdim.
Bir qucaq, bir yağış, bir küçə işığı və əbədiyyə köçən bir hiss...
