Hekayə
Bu üz min dəfə dəyişib — zamanın, itkilərin, vətən deyə səslənən səngərlərin arasında. Bu, bir əsgərin yox, bir dövrün portretidir. Hər qırış, hər baxış dərinliyində bizə nələrsə pıçıldayır: "gördüm", "yaşadım", "qorudum"...
Qocalmış ola bilər, amma gözləri hələ də ayıqdır. Səssizcə baxır, sanki soruşur: "Siz nə üçün mübarizə aparırsınız indi?"
Çünki onun müharibəsi silahla idi, bizimki yaddaşladır…
